Als je überhaupt zou kunnen spreken van een hoogtepunt of een piekperiode voor het skaten in Tilburg, dan denk ik toch aan de periode 2008-2012. De deelnemersaantallen waren hoog, er was veel animo voor de skatereis naar Parijs, er werd veel buiten de vrijdagavond om geskate met elkaar. Er waren meerdere nightskates in Nederland en samen bezochten we vaak de FNS Amsterdam of de SummerSkate in Rotterdam. Het waren ook de topjaren voor Skate-a-Round, de reisorganisatie van Lex van Buuren uit Amsterdam. Menig Tilburgse skater is ook met hem mee geweest om in Parijs of Barcelona te skaten. In deze periode kregen wij steeds meer de vraag of we vaker in het buitenland konden skaten. Ons antwoord was meestal: U vraagt, wij draaien!
Via de contacten met allerlei skateclubs kregen we te horen dat er ook in Duitsland hele mooie nightskates georganiseerd werden. Zo zijn we een aantal keren naar Düsseldorf gereden. Daar werd qua omvang een vergelijkbare nightskate georganiseerd. Ook met eigen blokkers en door verschillende wijken en langs de oevers van de Rijn. Er zijn er twee mooie anekdotes te vertellen over de nightskates in Frankfurt en Berlijn. De nightskate van Frankfurt leerden we kennen na ervaringen in het skatemarathon circuit. De skatemarathon in Frankfurt stond bekend om haar strakke parcours en de toptijden die je daar, ook als amateur skater, kon rijden. Dezelfde organisatie zat ook achter de nightskate. Joep, Rob en Klaus besloten tijdens een weekend aan de Moezel om de gok te wagen. Frankfurt was relatief dichtbij, dus waarom gingen we niet een avond daar heen? We stapten de auto in, Frankfurt bleek toch iets langer rijden dan gedacht, we waren net op tijd voor de start. Het was druk. En er viel ons meteen iets anders op: De meesten deelnemers stonden op skeelers. Of met vijf wielen, of met vier grote wielen van 100 mm. Snelle en strakke pakjes aan. Er was ook veel politie op de been. De nightskate was goed georganiseerd. In colonne vertrokken we uit het centrum over mooi strak asfalt. De blokkers hier hadden het wat makkelijker, de politie zette vol in op de verkeersbegeleiding. We bleven echter niet in het centrum, maar reden duidelijk richting de rondweg van de stad. We moesten nog even lachen naar elkaar: ‘Kijk nou, we draaien hier de snelweg op’. Na de oprit zagen we de 80km borden langs de weg staan. Plots reden de politieauto’s van ons weg en begonnen de skeeleraars harder te rijden. Dit was echt wel iets anders dan ‘de groep even los laten’. We moesten keihard aanpoten om bij te blijven. De nightskate behaalde marathon snelheden. Supergaaf en eng tegelijkertijd. Maar we konden mee en genoten nog lang na van deze ervaring.
Okay, dan op naar Berlijn. Skate-a-Round organiseerde een skatetrip naar de Duitse hoofdstad voornamelijk om de Flaeming Skate te kunnen rijden. Dit is een 100 km lange route ten zuidoosten van Berlijn, en die stond voor het weekend op het programma. Eerst was er nog een nightskate te rijden in Berlijn. De situatie hier was totaal verrassend. Want wat bleek. In Berlijn was het verboden om een nightskate te houden in de stad. De organisator had echter een maas in de wet gevonden. In Berlijn had iedereen namelijk wel het recht om te demonstreren. Waar verhaal! De nightskate organisator regelde dus een demonstratievergunning onder het motto: Er moeten meer fietspaden en openbare wegen beschikbaar komen voor alternatieve vervoersmiddelen! De naam van de goede man is me ontschoten, maar opeens reden we met hem voorop. Hij was kleurrijk gekleed en droeg een grote megafoon met sirene om zijn nek. Om de twee minuten haalde hij hardop aan: ‘Dass hier ist eine Demonstration! Berlin muss frei sein und Umweltfreundlich! Wir streiten für mehr Fahrradanlagen und dem Recht auf Skates an dem Verkehr teil zu nehmen!‘. Echt waar: Dezelfde zin, iedere twee minuten. Het was schitterend om te zien, vooral om het bijkomende voordeel. Omdat het een officiële demonstratie was, moest het wel begeleid worden door de politie. In Berlijn reden er veel motoragenten mee, zij blokkeerden iedere zijstraat. Op grote kruisingen stonden dan politieauto’s en ambulances. Kortom: Een geniale vondst om het zo aan te pakken en toestemming en hulp van de gemeente af te dwingen. Nee, wij hebben nooit onderzocht of dat ook zo zou werken in Tilburg. Bij ons werkte het gedoogbeleid prima, en voelden wij ons vrij om iedere week een ander deel van de stad te ontdekken.
Ingezonden door Klaus Hoven - voorzitter F.E.E.S.T. 2003 - 2015